requiem voor een woonwijk is een parallelvertelling waarin het verhaal van het maken van de opera Wake doorsneden wordt met het verhaal van Enschede, een stad die na de vuurwerkramp uit haar as herrijst. Deze vertelling toont in beide verhaallijnen strijdt, struggle een struggle bij het operagezelschap dat het stuk onder de knie tracht te krijgen; het is een creatief proces waarin de cast niet alleen de woorden, tonen, klanken, e.d. van Wake moet aanleren, maar juist de achterliggende betekenis en emoties die ten grondslag liggen aan deze opera moet doorleven. Deze strijd wordt onder andere verbeeld door de reading van het stuk door de cast in aanwezigheid van de regisseur, de componist en de librettist. Struggle ook in de parallel-vertelling met interviews en archiefbeelden van de hoofdpersonen die betrokken waren of nog steeds zijn bij verwerking van de rampen de wederopbouw van de stad.

tezamen vormen beide verhaallijnen het verhaal over verwoesting en wederopbouw; over moed, improvisatievermogen en over doorzettingsvermogen; over hoe dit verhaal te verwerken naar een opera. Over de Opera Wake als de finale van een zeer ingrijpend proces.